Erkek İsimleri A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Kız İsimleri A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Ortak İsimler A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
A harfi ile başlayan ortak isimler
Abıhayat: Hayat suyu, sonsuz yaşam sağlayan su.
Abide: Anıt. 2. Çok değerli olan yapıt.
Açıkalın: Dürüst, doğru. 2. Temiz, dürüst. 3. işinin sorumluluğunu üstlenen.
Adak: Kutsal bilinen şeye adanmış olan.
Adal: Ün kazan, adın duyulsun.
Adar: Kıştan kurtulup, bolluk günlerinin başlaması. 2. Olgunluk, erginlik. 3. Omuzdaş.
Adlan: İsmiyle ünlenen.
Afşar: Çabuk iş gören, çevik, atılgan. 2. Oğuz Türkleri soyundan İran’ın kuzeyinde, Anadolu’nun daha çok güneyinde,
Afganistan’ın bazı bölgelerinde yaşayan topluluk.
Ağan: Göktaşı. 2. Akan yıldız. 3. Gök cismi.
Ağıt: Ölen bir kimsenin gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini, arkada bıraktıklarının acılarını veya büyük felaketlerin acılı etkilerini dile getiren söz veya okunan ezgi, yazılan yazı. 2. Ağlama, gelin olan bir
kızın arkasından meziyetlerini sayıp dökerek ağlama.
Aheng/Ahenk: Vurgu, ritim, uyum. 2. Çalgılı yapılan eğlence.
Ahsen: Çok çok güzel.
Ahter: Yıldız. 2. Talih, şans, uğur.
Ahzen: Çok hüzünlü, çok kederli. 2. Üzgün.
Ajlan: Hızlı, çabuk, telaşlı.
Akalın: Dürüst, namuslu, alnı açık.
Akanay: Gökyüzünde ayın hareketi.
Akay: Ay’ın en parlak hali.
Akbaşak: Temiz, dürüst ve,metanetli. 2. İnce sık yapraklı, beyaz çiçekli bir bitki.
Akcan: Temiz, dürüst kimse.
Akçam: Beyaz çam odunu.
Akçasu: Duru su, temiz su.
Akçay: Temiz, duru çay.
Akçayel: Çeşitli yönlerden esen hafif rüzgar.
Akel: Beyaz el. 2. Temiz işlerle uğraşan kişi.
Akgün: İyi, güzel, zevkli gün.
Akgüneş: Güneş kadar temiz. 2. Güneş vakti.
Akgüngör: Bolluk, mutluluk dolu günler gör. 2. Güzel günler temenni edilen.
Akkor: Bir cevherin yüksek ısı nedeniyle ışık saçacak hale gelmesi.
Aksın: Temiz, dürüst insansın.
Aksu: Dik kayalıklardan sızan su. 2. Dürüstlük timsali.
Akün: Dürüstlüğü ve temizliğiyle ünlü olan.
Alaca: Çok renkli kişilik. 2. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.
Alagün: Bulutların renklilik taşıdığı gün. 2. Güneş bulut arkasında kaldığında oluşan gölge.
Alaz: Yanan bir şeyin yayılan alevi, yalım.
Alcan: Can alıcı güzel. 2. Gözüpek kişi,cesur, yürekli
Alev: Aşk ateşi. 2. Ateş, sıcaklık, kıvılcım. 3. Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerde uzanan ışıklı dili.
Algün: Kızıl gün, kızıl güneş.
Algan: Ülkeleri teslim alan.
Algın: Sevdalı, tutkun, aşık.
Algun: Olgun aşık, güçlü.
Alkan: Canlı bir kişiliği olan. 2. Kızıl kan.
Alkım: Yağmurdan sonra gökte beliren gökkuşağı.
Altan: Kızıl tan, kızıl şafak.
Altınay: Altın gibi parıldayan ay.
Altınışık: Altın gibi parıldayan ışıltı.
Amaç: Belirlenen ve erişilmek istenen hedef.
Angın: Tanınmış, ünlü, bilinen kişi.
Anı: Bir yaşanmış zamanı hatırlatan şey, hatıra.
Anıl: Yavaş, sakin. 2. Amaç. 3. Bellek. 4. Adın her zaman anılsın.
Apaydın: Çok aydınlık, gizli, saklı karanlık yanı olmayan.
Ardaş: Kalbi temiz arkadaş.
Arın: Tertemiz ol, kötülüklerden kurtul.
Arınç: Barış, huzur, erinç, 2. Düzenlilik.
Arıpınar: Berrak akan pınar.
Arısu: Temiz ve katışıksız akan su.
Arkadaş: Bir işte birlikte bulunanların her biri, yaren. 2. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 3. Dost, yardım eden, arka çıkan, destek olan.
Armağan: Hediye, ödül, mükafat, 2. Birini sevindirmek için verilen şey. 3. Bir bilim adamının emek verdiği dalda onu
anmak için hazırlanan bilimsel eser.
Arman: Kutsal rüya. 2. Dürüst temiz insan.
Arsal: Arı gibi temiz ve çalışkan.
Arsen: Kurtuluş, özgürlük.
Asena: Türklere Ergenekondan çıkış ta yol gösteren kurt.
Aşkın: Çoğu şeyi aşmış olan kişi.
Atanur: Soyu aydınlık olan.
Atasel: Kökü derinlerde olan. 2. Geçmişten bir sel gibi coşkuyla gelen.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü.
Aycihan: Tüm dünyayı ışıldatan ay.
Aydeniz: Aydınlık ve engin.
Aydoğan: Gökteki Ay gibi doğmuş olan.
Aygen: Gönül arkadaşı, sevgili.
Aygün: Ay ve Güneş gibi ışıklı ve güzel.
Ayhan: Oğuz inanışına göre gök tanrılarından biri.
Aylan: Açıklık, alan, tarla suyu.
Ayral: Özgün, farklı, değişik.
Aysan: Güzelliği sıfatı olmuş kişi.
Aysen: Aydınlık, ışıklısın.
Aysın: Aya benzeyen.
Aytaç: Başında aydınlık fikirler olan.
Aytuna: Tuna gibi çoşkulu, ay gibi güzel.
Azimet: Gitme, gidiş. 2. niyet tutularak okunan efsun
Abide: Anıt. 2. Çok değerli olan yapıt.
Açıkalın: Dürüst, doğru. 2. Temiz, dürüst. 3. işinin sorumluluğunu üstlenen.
Adak: Kutsal bilinen şeye adanmış olan.
Adal: Ün kazan, adın duyulsun.
Adar: Kıştan kurtulup, bolluk günlerinin başlaması. 2. Olgunluk, erginlik. 3. Omuzdaş.
Adlan: İsmiyle ünlenen.
Afşar: Çabuk iş gören, çevik, atılgan. 2. Oğuz Türkleri soyundan İran’ın kuzeyinde, Anadolu’nun daha çok güneyinde,
Afganistan’ın bazı bölgelerinde yaşayan topluluk.
Ağan: Göktaşı. 2. Akan yıldız. 3. Gök cismi.
Ağıt: Ölen bir kimsenin gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini, arkada bıraktıklarının acılarını veya büyük felaketlerin acılı etkilerini dile getiren söz veya okunan ezgi, yazılan yazı. 2. Ağlama, gelin olan bir
kızın arkasından meziyetlerini sayıp dökerek ağlama.
Aheng/Ahenk: Vurgu, ritim, uyum. 2. Çalgılı yapılan eğlence.
Ahsen: Çok çok güzel.
Ahter: Yıldız. 2. Talih, şans, uğur.
Ahzen: Çok hüzünlü, çok kederli. 2. Üzgün.
Ajlan: Hızlı, çabuk, telaşlı.
Akalın: Dürüst, namuslu, alnı açık.
Akanay: Gökyüzünde ayın hareketi.
Akay: Ay’ın en parlak hali.
Akbaşak: Temiz, dürüst ve,metanetli. 2. İnce sık yapraklı, beyaz çiçekli bir bitki.
Akcan: Temiz, dürüst kimse.
Akçam: Beyaz çam odunu.
Akçasu: Duru su, temiz su.
Akçay: Temiz, duru çay.
Akçayel: Çeşitli yönlerden esen hafif rüzgar.
Akel: Beyaz el. 2. Temiz işlerle uğraşan kişi.
Akgün: İyi, güzel, zevkli gün.
Akgüneş: Güneş kadar temiz. 2. Güneş vakti.
Akgüngör: Bolluk, mutluluk dolu günler gör. 2. Güzel günler temenni edilen.
Akkor: Bir cevherin yüksek ısı nedeniyle ışık saçacak hale gelmesi.
Aksın: Temiz, dürüst insansın.
Aksu: Dik kayalıklardan sızan su. 2. Dürüstlük timsali.
Akün: Dürüstlüğü ve temizliğiyle ünlü olan.
Alaca: Çok renkli kişilik. 2. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.
Alagün: Bulutların renklilik taşıdığı gün. 2. Güneş bulut arkasında kaldığında oluşan gölge.
Alaz: Yanan bir şeyin yayılan alevi, yalım.
Alcan: Can alıcı güzel. 2. Gözüpek kişi,cesur, yürekli
Alev: Aşk ateşi. 2. Ateş, sıcaklık, kıvılcım. 3. Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerde uzanan ışıklı dili.
Algün: Kızıl gün, kızıl güneş.
Algan: Ülkeleri teslim alan.
Algın: Sevdalı, tutkun, aşık.
Algun: Olgun aşık, güçlü.
Alkan: Canlı bir kişiliği olan. 2. Kızıl kan.
Alkım: Yağmurdan sonra gökte beliren gökkuşağı.
Altan: Kızıl tan, kızıl şafak.
Altınay: Altın gibi parıldayan ay.
Altınışık: Altın gibi parıldayan ışıltı.
Amaç: Belirlenen ve erişilmek istenen hedef.
Angın: Tanınmış, ünlü, bilinen kişi.
Anı: Bir yaşanmış zamanı hatırlatan şey, hatıra.
Anıl: Yavaş, sakin. 2. Amaç. 3. Bellek. 4. Adın her zaman anılsın.
Apaydın: Çok aydınlık, gizli, saklı karanlık yanı olmayan.
Ardaş: Kalbi temiz arkadaş.
Arın: Tertemiz ol, kötülüklerden kurtul.
Arınç: Barış, huzur, erinç, 2. Düzenlilik.
Arıpınar: Berrak akan pınar.
Arısu: Temiz ve katışıksız akan su.
Arkadaş: Bir işte birlikte bulunanların her biri, yaren. 2. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 3. Dost, yardım eden, arka çıkan, destek olan.
Armağan: Hediye, ödül, mükafat, 2. Birini sevindirmek için verilen şey. 3. Bir bilim adamının emek verdiği dalda onu
anmak için hazırlanan bilimsel eser.
Arman: Kutsal rüya. 2. Dürüst temiz insan.
Arsal: Arı gibi temiz ve çalışkan.
Arsen: Kurtuluş, özgürlük.
Asena: Türklere Ergenekondan çıkış ta yol gösteren kurt.
Aşkın: Çoğu şeyi aşmış olan kişi.
Atanur: Soyu aydınlık olan.
Atasel: Kökü derinlerde olan. 2. Geçmişten bir sel gibi coşkuyla gelen.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü.
Aycihan: Tüm dünyayı ışıldatan ay.
Aydeniz: Aydınlık ve engin.
Aydoğan: Gökteki Ay gibi doğmuş olan.
Aygen: Gönül arkadaşı, sevgili.
Aygün: Ay ve Güneş gibi ışıklı ve güzel.
Ayhan: Oğuz inanışına göre gök tanrılarından biri.
Aylan: Açıklık, alan, tarla suyu.
Ayral: Özgün, farklı, değişik.
Aysan: Güzelliği sıfatı olmuş kişi.
Aysen: Aydınlık, ışıklısın.
Aysın: Aya benzeyen.
Aytaç: Başında aydınlık fikirler olan.
Aytuna: Tuna gibi çoşkulu, ay gibi güzel.
Azimet: Gitme, gidiş. 2. niyet tutularak okunan efsun